هیچ محصولی در سبد خرید نیست.
زمان مطالعه3 دقیقه
می پسنـدم0
اندازه متن12
درک دو بعد اساسی عشق
در روانشناسی عشق، دو مفهوم بنیادین وجود دارد که پایه‌های اصلی تجربیات عاطفی انسان را تشکیل می‌دهند: عشق شورانگیز (Passionate Love) و عشق مشفقانه (Compassionate Love). این دو بعد عاطفی، اگرچه متمایز هستند، اما در یک رابطه سالم معمولاً مکمل یکدیگر محسوب می‌شوند. در این مقاله به بررسی علمی این دو مفهوم از دیدگاه روانشناسی می‌پردازیم و نقش هرکدام را در ایجاد روابط پایدار تحلیل می‌کنیم.
از دیدگاه روانشناسی، عشق شورانگیز حالتی از برانگیختگی فیزیولوژیک شدید و اشتغال ذهنی به معشوق است. البرت اینشتین روانشناس معروف، این نوع عشق را به عنوان “حالتی از اشتیاق شدید برای اتحاد با دیگری” تعریف می‌کند.
ویژگی‌های روانشناختی عشق شورانگیز:
عشق مشفقانه که به عشق همراهی نیز معروف است، شکل عمیق‌تر و بادوام‌تری از دلبستگی عاطفی محسوب می‌شود. الن برشید، روانشناس برجسته، این نوع عشق را “احساس عمیق دلبستگی، صمیمیت و تعهد” تعریف می‌کند.
مولفه‌های اصلی عشق مشفقانه:
روبرت استرنبرگ، روانشناس مشهور، در نظریه معروف خود عشق را به سه جزء اصلی تقسیم می‌کند:
فرآیند طبیعی تحول رابطه:
تحقیقات روانشناختی نشان می‌دهد که در روابط موفق، عشق شورانگیز به تدریج به عشق مشفقانه تبدیل می‌شود. این انتقال معمولاً بین ۱۸ تا ۳۶ ماه پس از شروع رابطه رخ می‌دهد.
عوامل تسهیل‌کننده این تحول:
شناخت عمیق متقابل
تجربیات مشترک
مدیریت تعارض
سازگاری متقابل
تحقیقات بین‌فرهنگی نشان می‌دهد که در فرهنگ‌های جمع‌گرا، عشق مشفقانه ارزش بیشتری دارد، در حالی که در فرهنگ‌های فردگرا، عشق شورانگیز بیشتر مورد تأکید قرار می‌گیرد.
درمانگران از این مفاهیم برای کمک به زوج‌ها استفاده می‌کنند تا:
انتظارات واقع‌بینانه داشته باشند.
مهارت‌های ارتباطی را تقویت کنند.
تعهد بلندمدت را توسعه دهند.
یک رابطه سالم نیازمند تعادل بین این دو بعد عشق است. در حالی که عشق شورانگیز جرقه اولیه رابطه را می‌زند، عشق مشفقانه سوختی است که رابطه را در بلندمدت نگه می‌دارد.
فعالیتهای جدید و هیجان‌انگیز را با هم تجربه کنید.
گفتگوهای عمیق داشته باشید و قدردانی خود را ابراز کنید.
کلیه حقوق مادی و معنوی برای مرکز مشاوره باران محفوظ میباشد و هرگونه کپی برداری شامل پیگرد قانونی میباشد.
