زمان مطالعه3 دقیقه
می پسنـدم0
اندازه متن12
حتماً در طول روز با این صحنه مواجه شده‌اید که کودک شما زود از انجام یک کار خسته می‌شود هنگامی که در حال بازی کردن با قطعات لگو است و بعد از چند دقیقه قطعات را پرتاب می‌کند و با داد و فریاد می‌گوید من نمی‌توانم یا هنگامی که در حال حل مسئله ریاضی است و از اینکه نمی‌تواند آن را حل کند بعد از چند دقیقه دست از تلاش برمی‌دارد و کاغذها را مچاله کرده پراکنده می‌کند.
کودکان وقتی به ستوه می‌آیند رفتارهای متفاوتی را بروز می‌دهند. گاهی این حس در رفتارشان با همسالان یا اطرافیان با دعوا کردن و یا با درون‌ریزی کردن و… همراه است. کودکان دو ساله نمی‌دانند و نیاموخته‌اند که چطور در برابر انجام کار صبوری و مداومت کنند. در صورتی که این مقاومت و صبر در دوران نوجوانی شروع می‌شود.
بنابراین بهتر است با راهکارهایی مداومت و دست نکشیدن از کاری که برای کودک مفید است را به او آموزش دهیم. به این صورت که:
وقتی کودکان به ستوه می‌آیند یعنی فشاری از درون بر آنها وارد می‌شود با سؤالاتی تلاش کنید ریشه‌ها را بررسی کنید: آیا کودکتان به اندازه استراحت می‌کند؟ آیا برنامه کودکتان متناسب با سن او است و زیاد سنگین نیست؟ اگر خود ما هم برنامه سنگین و متراکمی داشته باشیم بالاخره به ستوه می‌آییم و دست از کار می‌کشیم. تلاش کنید در برنامه تعادلی از بازی، تفریح و مطالعه وجود داشته باشد.
گاهی توقعات بیش از توان والدین و نیز تصورات غیرمنطقی والدین و خود کودکان از توانایی‌هایشان باعث می‌شود دید واقع بینانه‌ای نداشته باشند در نتیجه چون از پس کار و تکلیف مورد نظر برنمی‌آیند دست از تلاش می‌کشند. به آنها کمک کنید توانائی‌ها و محدودیت‌های خود را ببینند. از مقایسه کردن به شدت پرهیز کنید.
اگر هنوز این کار را بلد نیستند کمکشان کنید تا اسمی به سلیقه خود انتخاب کنند تا به صورت عینی با این شکل از احساسات خود آشنا شوند.
وجود مدرسه یا معلمی که انتظارات نامعقولی از کودک شما دارد.
با معلم کودکتان صحبت کنید و به او بگویید نقاط قوت فرزند شما را در کلاس یادآوری کند. او را در فعالیتی وارد کنید که می‌تواند موفق شود.
کلیه حقوق مادی و معنوی برای مرکز مشاوره باران محفوظ میباشد و هرگونه کپی برداری شامل پیگرد قانونی میباشد.
